Tokyo voor beginners

Tokyo is de hoofdstad van Japan. Eigenlijk is Tokyo geen stad, maar een metropool die bestaat uit 23 speciale wijken (die samen het grondgebied van de voormalige stad Tokio beslaan) aangevuld met steden, gemeenten, dorpen en eilanden rond de prefectuur Tokyo. Deze prefectuur heeft op 1 juli 1943 de voormalige stad Tokyo vervangen. De prefectuur Tokyo is op zijn beurt weer onderdeel van de agglomeratie-Tokyo of Groot-Tokyo. Hier behoren ook miljoenensteden zoals Yokohama en Kawasaki toe. Groot-Tokyo is met ongeveer veertig miljoen de op één na grootste metropool ter wereld.

Als je vanuit toeristisch oogpunt naar Tokyo kijkt dan heeft men het eigenlijk over het grondgebied waar altijd de stad Tokyo gelegen heeft. Deze uit 23 wijken bestaande zone wordt door toeristen als Tokyo aangeduid. Dit is wat ze bezoeken als ze naar Tokyo gaan. Opvallend is dat Tokyo door de politieke structuur ook geen gemeentehuis of burgemeester meer heeft. Ieder van de 23 speciale wijken wordt als een zelfstandige stad bestuurd. Hoewel veel zaken onafhankelijk van elkaar beslist kunnen worden door de vergaande vorm van autonomie, zijn er ook wel een aantal dingen waarin nauw samengewerkt wordt. Een mooi voorbeeld hiervan zijn een aantal gemeentelijke diensten die gecentraliseerd geregeld worden.



Voor toeristen betekent het systeem van 23 wijken en het ontbreken van een echt centrum van de stad dat men eventjes goed moet zoeken naar welke plekken het meest interessant zijn in Tokyo. De oriëntatie en navigatie vraagt daarom wat gewenning. Het feit dat je je in een stad bevindt met meer dan dertien miljoen inwoners (de hele metropool Tokyo telt zelfs 40 miljoen inwoners) maakt het er niet gemakkelijker op. Omdat Tokyo een uitgebreid en goed metronetwerk heeft ben je redelijk flexibel in waar je overnacht. Populaire wijken onder toeristen zijn Shinjuku, Shibuya, Asukasa en Ueno.

Tokyo of Tokio?

Wat is nou de juiste schrijfwijze: Tokyo of Tokio? Volgens de Nederlandse Taalunie mag allebei, maar zou Tokio de voorkeur hebben. Voor de uitspraak maakt het niet uit, want die is identiek. Als je echter kijkt naar de wijze hoe de naam Tokyo in het Japans tot stand gekomen is dan zou de internationale schrijfwijze Tokyo beter zijn. Dat is de reden waarom wij onze site ‘Tokyo voor beginners’ genoemd hebben en niet ‘Tokio voor beginners’. Tokyo betekent overigens letterlijk ‘oostelijke hoofdstad’. Je ziet in meer Aziatische landen dat de naam van de hoofdstad eigenlijk ‘hoofdstad’ in de lokale taal betekent, eventueel met ene positieaanduiding zoals in dit geval ‘oostelijk’. Dat komt omdat voorheen Kyoto de hoofdstad was en Tokyo ten oosten van Kyoto ligt.

Tokyo

Betaal niet teveel voor je hotel in Tokyo

Wie slim is die gaat natuurlijk op zoek naar de laagste prijs om te overnachten in Tokyo. Wat natuurlijk van invloed is, is waar en wanneer dat je je stedentrip naar Tokyo maakt. Wat niet iedereen weet is dat er voor dezelfde hotelkamer of appartement op dezelfde reisdata soms flinke prijsverschillen voor kunnen komen. Soms scheelt het slechts enkele euro’s, maar soms kan het verschil oplopen tot meer dan vijftig procent! Dat komt door de verschillende prijsafspraken en voorwaardes die de tussenpartijen zoals Booking, Amoma of Expedia bij de accommodaties hebben. Zelf vergelijken is bijna geen doen, want dan zie je al snel door de bomen het bos niet meer. Wij gebruiken zelf altijd Trivago om de goedkoopste kamers in Tokyo te vinden. Deze populaire hotelsite vergelijkt voor jouw reisdata alle prijzen van hotels, appartementen en hostels met elkaar en laat je vervolgens zien waar je het goedkoopste kunt boeken. Handiger kan het toch niet?

Bekijk de laagste prijzen voor hotels, appartementen en pensions in Tokyo via trivago.nl

Edo

De geschiedenis van Tokyo voert terug naar een kleine negenhonderd jaar geleden. Tokyo heette toen nog Edo en was een klein vissersdorp in de provincie Musashi. In de twaalfde eeuw werd het dorp door de Edo clan gefortificeerd, waarmee eigenlijk de basis gelegd werd voor de status die de plaats later zou krijgen. Gedurende de eeuwen groeide Edo beetje bij beetje. Op het moment dat het Tokugawa-shogunaat de macht greep in Japan en in 1603 van Edo de hoofdzetel maakte, groeide de plaats enorm snel. Al in het jaar 1721 werd de grens van 1 miljoen inwoners bereikt. Edo was uitgegroeid tot de grootste stad van Japan en één van de grootste metropolen op de hele wereld. In zijn bestaan werd Edo veelvuldig getroffen door rampen en tegenspoed. Grote branden, aardbevingen, epidemieën en oorlogen hebben de stad gedurende drie en een halve eeuw regelmatig getroffen. Zo zijn er alleen al tijdens de Edo-periode (1603 tot 1868) bijna honderd natuurlijke stadsbranden ontstaan. De meest vernietigende brand was de Grote Brand van Meireki waarbij er meer dan honderdduizend mensen om het leven kwamen in een brand die drie dagen duurde. In 1868 kwam de Tokugawaperiode teneinde en volgde de Meiji-restauratie. Dit betekende het einde van de sjōguns en het begin van de stad Tokyo. Kerntaak van de nieuwe leiders was om Japan te moderniseren.

Edo

Tokyo van 1869 tot 1943

Tokyo groeide verder door. Wijken begonnen te maken te krijgen met herindelingen, waarbij er een beter stratenpatroon ontstond. Periodes van groei en voorspoed werden afgewisseld met dieptepunten. Zo was er in 1923 de grote Kanto-aardbeving die de Japanse regio Kanto zwaar trof. Met een kracht van 8,3 op de schaal van Richter werden steden als Tokyo en Yokohama verwoest. De aardbeving leverde naar schatting ongeveer 140 duizend doden en vermisten op, waarvan een redelijk deel van de slachtoffers in Tokyo te betreuren viel. Een spoedig herstel volgde en Tokyo bleef doorgroeien. In 1932 stond de teller op 4,9 miljoen inwoners, waarmee Toko de op één na grootste stad ter wereld was. New York City was met ongeveer tien miljoen inwoners op dat moment nog twee keer zo groot dan Tokyo.

Tweede Wereldoorlog

Wat niet iedereen in Nederland weet is dat Japan een belangrijke rol heeft gespeeld in de Tweede Wereldoorlog. Het sterk geïndustrialiseerde Japanse keizerrijk gedroeg zich in Azië als een agressor. Het land bezette veel gebieden die tegenwoordig niet meer tot Japan behoren zoals Korea, Taiwan en diverse eilanden en gebieden die tot China behoorden. Japan en de Verenigde Staten stonden sinds 1937 al niet meer op goede voet. De VS veroordeelde Japan voor het binnenvallen van China en vooral voor het Bloedbad van Nanking waarbij honderdduizenden inwoners vermoord werden. Op het moment dat Duitsland en Italië al in Europa volop in oorlog waren, had Japan de afspraak met deze twee landen dat ze elkaar zouden steunen in het geval van een aanval op één van hen. Dit leidde tot de aanval van de Japanners op de Amerikaanse marinebasis Pearl Harbour op 7 december 1941. Hiermee bracht Japan de Tweede Wereldoorlog naar dit deel van Azië. Tegelijkertijd werd ook Hongkong aangevallen en daarna volgden de Filippijnen, Malakka, Singapore en Birma. Ook Nederlands-Indië ontkwam niet aan het sterke Japanse leger.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog hield Tokyo als stad op te bestaan. De voormalige stad Tokyo werd op 1 juli 1943 gefuseerd met de voormalige prefectuur Tokyo. Hierdoor ontstond een nieuwe metropool die in eerste instantie uit 22 wijken bestond. In 1947 splitste Nerima zich af van Itabashi, waardoor er een 23e speciale wijk ontstond.

Een jaar later, in 1944, sloegen de Amerikanen flink terug. Verschillende steden in Japan werden gebombardeerd, waaronder Tokyo. De grootste klap voor Tokyo was echter het bombardement op Tokyo dat van 9 op 10 maart 1945 plaatsvond. Meer dan veertig vierkante kilometer van de stad werd verwoest. Dit zorgde nog niet voor de capitulatie van het Japanse keizerrijk. Daar waren uiteindelijk de twee atoombommen voor nodig die op respectievelijk 6 en 9 augustus 1945 op de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki gegooid werden.




Economische groei

Japan had op alle mogelijke manieren flinke klappen gehad door de Tweede Wereldoorlog. Toch kreeg het land zichzelf weer snel op de rit. Opvallend feit is dat het een voormalige vijand die Japan daarbij hielp: de Verenigde Staten. Vanwege het rode gevaar, de Sovjet-Unie en communistische landen zoals Noord-Korea, werd de strategische ligging van Japan erg belangrijk voor de VS. Met steun van Amerika werd Japan in razendsnel tempo weder opgebouwd. De economie van Japan had in 1951 alweer het niveau van voor de oorlog bereikt. De stad zelf was qua uiterlijk wel flink veranderd. Met uitzondering van enkele historisch belangrijke gebouwen werd Tokyo eigenlijk een compleet nieuwe stad. Vergelijk het een beetje met het centrum van Rotterdam dat tijdens W.O.II natuurlijk ook zware bombardementen te verduren had gehad.

Japan zette vooral in op industrie en technologie. Export naar andere landen werd belangrijk om op die manier zoveel mogelijk vreemd kapitaal naar Japan te halen. Tokyo bloeide helemaal op. Vooral op het gebied van auto’s produceren en elektronische producten werd Japan zo sterk dat importheffingen in Europa ervoor moesten zorgen dat de grote stroom aan Japanse producten wat afgeremd werd. De financiële crisis die in 1997 toesloeg in Zuidoost-Azië had ook veel impact op Japan en hoofdstad Tokyo. Na een herstel van de economie volgde in 2008 de wereldwijde kredietcrisis. Die had op Tokyo opvallend minder invloed dan men gevreesd had. Toch was voor Japan de gifbeker nog niet helemaal leeg. Een flinke aardbeving gevolgd door een tsunami en een nucleaire crisis zorgde in 2011 opnieuw voor rampspoed. Het flexibele Japan heeft inmiddels ook deze crisis overleefd. Tokyo bloeit als ooit tevoren.

modern Tokyo

De lasten van een metropool

Met de groei van een stad krijg je te op een gegeven moment bijna vanzelf te maken met allerlei problemen. De infrastructuur kan overbelast raken, de hoeveelheid afval neemt toe (zeker als de welvaart tegelijkertijd ook groeit), de hoeveelheid uitstoot neemt toe en als gevolg van de toenemende vraag naar woningen kunnen de prijzen voor ontroerend goed de pan uit rijzen. Ook Tokyo heeft met al deze zaken te maken of te maken gehad. Ingrijpen door de lokale overheid is daarom noodzakelijk geweest en nog steeds zie je dat er op allerlei manieren regulaties zijn om de leefbaarheid van Tokyo op een acceptabel niveau te houden. Niet alleen de overheid maar ook de inwoners zelf beseffen dat nieuwe probleemstukken om nieuwe oplossingen vragen. De bereidwilligheid om nieuwe regels te accepteren is opvallend hoog. Dat komt niet alleen omdat tegendraads zijn niet in het karakter van de gemiddelde Japanner ingebakken zit, maar ook omdat men beseft dat vooruitgang vaak gepaard gaat met veranderingen. En soms zijn dat aanpassingen die niet iedereen even leuk vindt.

Serieuze luchtvervuiling was in Tokyo bijvoorbeeld al een serieus probleem in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Het verhuizen van fabrieken en het milieuvriendelijker maken van industrie die wel in Tokyo bleef zorgde ervoor dat de uitstoot van verschillende schadelijke stoffen afnam. De hoeveelheid auto’s en andere apparaten zorgden ervoor dat de afname in de jaren tachtig stokte en er zelfs weer een afname in de luchtkwaliteit was. Vooral in het nieuwe millennium staat milieu en luchtvervuiling hoog op de politieke agenda van Tokyo. Hoewel de lucht boven Tokyo nooit zo zuiver zal worden als bijvoorbeeld in de Oostenrijkse Alpen, lijkt het erop dat beetje bij beetje de steeds strenger wordende regelgeving haar vruchten begint af te werpen. Het aantal dagen met serieuze smog neemt af en de gemiddelde luchtkwaliteit neemt beetje bij beetje toe.

De lasten van een metropool

Een ander probleem is de enorme afvalberg die de miljoenen inwoners samen veroorzaken. Niet alleen als je naar de effecten op het milieu kijkt, maar ook kostentechnisch is afval een groot probleem voor een stad als Tokyo. Uit rapporten blijkt dat het verwerken van afval in Tokyo ruim twee keer zo duur is dan het verwerken van afval in New York City, dat je als een soort van vergelijkbare stad mag beschouwen. Door massaconsumptie en amper wetgeving op het gebied van verpakkingen steeg de dagelijkse hoeveelheid afval in Tokyo van 128 gram per inwoner in 1950 naar 1614 gram per inwoners in 1990. Dat betekent bijna 2400 kilo afval per jaar voor een huishouden van vier personen. Door het invoerden van strenge regels op het gebied van afval scheiden en goede voorlichting heeft Tokyo de groei kunnen ombuigen naar een afname. In 2010 was de hoeveelheid afval per persoon teruggebracht naar 1073 gram per dag. Dat betekent een reductie van bijna veertig procent in twintig jaar tijd. Sindsdien stagneert de daling.

Een ander probleem in Tokyo blijft mobiliteit. Door autorijden duur en lastig te maken heeft men een groot deel van de inwoners het openbaar vervoer in weten te jagen. Ook daar zie je dat de grenzen van de vervoerscapaciteit vaker bereikt worden. Vooral tijdens de spitsuren is het op de drukste routes enorm druk. Sommige mensen proberen op andere tijden te werken (en dus ook reizen), sommigen nemen langere reistijden voor lief en een deel grijpt toch weer terug naar vervoer over de weg. Het wachten is op goede oplossingen waarbij het publieke transport door kan groeien ten koste van het aantal auto’s.

Opmerkingen over deze site?

We doen ons best om de informatie op www.tokyovoorbeginners.nl zo accuraat, eerlijk en actueel mogelijk te houden. Toch kan het gebeuren dat er een foutje insluipt of er iets veranderd is wat we nog niet op deze site vermeld hebben. Opmerkingen kunnen verstuurd worden via het contactformulier op deze pagina.

Tokyo